Bij het eerste idee van mijn vrouw om iedere dag een nieuw recept uit te proberen verklaarde ik haar voor gek. Het was volgens haar een idee uit een hip magazine en gebaseerd op een film. In de film schijnt de hoofdpersoon die iets dergelijks op haar hals haalde er bijna aan onderdoor gegaan te zijn…dus echt enthousiast werd ik nog steeds niet.

Inmiddels zijn we een jaar verder en ik moet zeggen: she did it! Respect! Kirsten heeft laten zien dat je binnen de beperkingen van een dieet ongelofelijk creatief en lekker kan koken (en ook nog eens gezond). Dat het soms lichtelijk obsessieve vormen begon aan te nemen (om 23.45 uur: “ik moet nog bloggen”, waarop ik dan vraag “van wie?”) nemen we dan maar op de koop toe. Het heeft veel leuke reacties opgeleverd, volgers van mensen die met een glutenblij recept in de hand lekker aan het koken zijn geslagen, een column in een supergaaf blad en een uniek bezoekersaantal dat van 0 is opgelopen naar zo’n 1000 per maand. Echt gaaf dat het zo is uitgepakt.

Tijd dus om Kirsten afgelopen zondag eens culinair te verrassen samen met Suze: het werd een smoothie die wij tot de SuMi special hebben gedoopt. Tesamen met de glutenvrije wafel met ahornsiroop (suikervrij), aardbeien (en poedersuiker en stroop – niet suikervrij!) werd het een feestje op zondagochtend.

Het recept (niet te moeilijk, het is wel zondagochtend per slot van rekening):

– halve meloen – gooi het in de blender…
– hele ananas – gooi d’r ook maar bij…
– Suze: druk op de ‘ON’ knop – start blending…
– paar takken verse munt (“Suze: dat lust ik niet”, Papa Mike “dat lust je wel, let maar op…”) – beetje meer blenden
– geen sap maar moes – beetje water erbij dat we het weer sap mogen noemen. En proeven maar. (“Suze: dit is de allerlekkerste smoothie van mijn hele leven”)

En die wafels gingen er ook in als zoete koek. O ja: dat is ook zoete koek.

Leuk om zo even een waar gastblog te mogen verzorgen! Ik zie uit naar de volgende 365 dagen met vast nog heel veel supergerechten.